Babak Jahanbakhsh – Khaab

تو به یادت نمیاد که هزار ساله شده فاصلمون
آه سرد قلب ِ من میرسه از غم تو تا آسمون
تو میخندی و میگم عشق تو از من آبرو برد
قصه ی بودنمو خط به خط و مو به مو برد
یخ سرد سرنوشتم دیگه با دستای تو آب نشد
توی ذهن خسته ی من رویای چشمای تو خواب نشد
اونکه راحت میگذره از هرچی بوده من نبودم اون تویی
که شکستم توی این قاب شکسته شد عکس یهویی
که شکستم توی این قاب شکسته شد عکس یهویی
تو به یادت نمیاد که سزاوار چی بوده دلامون
دیگه لج بازی نکن که دل خون ِ میگیره برامون
تو میخندی و میگی بگذرم از هرچی که دیدم
من که از خودم گذشتم اما هیچ وقت نرسیدم
نرسیدم
یخ سرد سرنوشتم دیگه با دستای تو آب نشد
توی ذهن خسته ی من رویای چشمای تو خواب نشد
اونکه راحت میگذره از هرچی بوده من نبودم اون تویی
که شکستم توی این قاب شکسته شد عکس یهویی
که شکستم توی این قاب شکسته شد عکس یهویی