Mohsen Soltantabar – Boghze Darya

دوباره غروبه لب ساحلو دارم بی تو تنهایی رد میکنم
یه بادی میاد سمتمو من هنوز دارم روسریتو سرت میکنم
از این باد و موجش که باکی نبود همه ترسم از رد پای تو بود
از این که بازم چشم من وا بشه ببینه که ساحل به جای تو بود
یه دریا که آرومه با یاد تو یه آدم پر از غم کنارش نشست
همه درد و دلهامو آروم شنید دیدم بغضه دریا هم آخر شکست
یه دریا که آرومه با یاد تو یه آدم پر از غم کنارش نشست
همه درد و دلهامو آروم شنید دیدم بغضه دریا هم آخر شکست
حالا ساحله نرمو آروممون مثه حاله قلبم چه طوفانیه
همین عمری که پای تو میگذره همونه که تو بهش میگی ثانیه
هنوز میشه رویا بسازم باهات با گل خونه ساختم برامون ببین
منو خونه رو موجه دریا که برد تو می مونی از من رویه این زمین
یه دریا که آرومه با یاد تو یه آدم پر از غم کنارش نشست
همه درد و دلهامو آروم شنید دیدم بغضه دریا هم آخر شکست
یه دریا که آرومه با یاد تو یه آدم پر از غم کنارش نشست
همه درد و دلهامو آروم شنید دیدم بغضه دریا هم آخر شکست