Vahid Hajitabar – Dokhtare Bahmani

تو يه دختر بهمني كه هميشه
بِم ميگفت از همه سرتري
نموندي پيشمو خيلي از من
دوري يه وقت از خيالم نري
تو از من بريدي و رفتيو
ميدونم حتّي حالتم خوبه
ديگه باور ندارم اين نگاه
مالِ همون دختر محجوبه
ديگه نميتونمو نميخوام
بگذرم از وقتيكه بد كردي
همون راه عشقي رو كه به
سمتِ اين خونه بدجوري
سد كردي نگو نه چون من
با هم ديدم عكساتونو عشق
ورزيدناتونو تولّد گرفتناتونو
خنديدناتونو يه قلب قلب
روو والَم اينه خيالم چشماتو
واكن عشق محالم نميموني پيشم
چون از اينجا دوري ديگه دلِ
من عادت كرده به صبوري
من توو روياهام با يه دختر
بهمني كه من عاشقش شدم
حالا به هر دليل ولي افسوس
چه روياي باطلي بود فكر ميكردم
از دنيا تو تنها سهممي يه قلب
قلب روو والَم اينه خيالم چشماتو
واكن عشقِ محالم نميموني
پيشم چون از اينجا دوري
ديگه دلِ من عادت كرده به صبوري