ساده نیست این همه گفتن از چشای سرد تو
دارم عادت میکنم به آدمای بعد تو
منو از خودت برنجون تا سراغتو نیام
برمو یه گوشه گم شم وسط خستگیام
تازه از این همه گشتن پی تو رها شدن
من یه عمره از نبودت به تو مبتلا شدم
انگاری هیچی درست نمیشه دیگه عین قبل
دیگه تصمیمی ندارم که بزارم پای عقل
من نداشتم تو هیچ کدوم از این بازیا نقش
نمیفهمم چی درسته چی غلط منو ببخش
تو تموم خاطراتم رو به هر راهی که رفتم
توی هر کوچه ی بن بست زندگیمو به تو باختم
میمیرم روزی هزار جلو پا و واسه رفتن
اما این پاها یه عمره از جدایی با تو خستن
واسه خنده هات گذشتم از یه دنیا با تو بودن
از کنایه های تلخی که کارو اینجا کشوندن
از من خواستن دلم که بی خودی پای تو واستاد
فکر میکردم که نباشی بعد من یه لحظه هم شاد
زندگی بدون تو دقیقا عین اینروزاست
مثل اون پرنده ای که خیلی وقته بی صداست
هیشکی باورش نمیشه اما من هنوز همونم
گاهی یادم میره اما بیخودی هنوز جوونم
تو تموم خاطراتم رو به هر راهی که رفتم
توی هر کوچه ی بن بست زندگیمو به تو باختم
میمیرم روزی هزار جلو پا و واسه رفتن
اما این پاها یه عمره از جدایی با تو خستن
