Borna Qias – Zendegi

به من از زندگی چیزی بگو تا به سمت مرگ هرگز برنگردم
نشونم بده با من بودی یک عمر تو با من بودی و حست نکردم
دلم دنبال تو گشت و نفهمید که خونت تو کجای این مسیره
تو اینجا بودی و قلبم نمیدید تموم راه ها سمت تو میره
تو خندیدی کنارم بغض کردی پناهم بودی و من تکیه کردم
تو اینجا بودی وقتی زخم خوردم رو شونه های تو من گریه کردم
خرابم مث اون شهری که لرزید فقط آوار تنهاییشو فهمید
تو روزایی که تب دنیامو سوزوند به جز تو هیچکس با من نمیموند
چه دردی بی تو از دنیا کشیدم نفهمیدم که اینجایی ندیدم
فقط اون که یه جا طوفانو دیده یه روز آخر به آرامش رسیده
تو خندیدی کنارم بغض کردی پناهم بودی و من تکیه کردم
تو اینجا بودی وقتی زخم خوردم رو شونه های تو من گریه کردم
خرابم مث اون شهری که لرزید فقط آوار تنهاییشو فهمید
تو روزایی که تب دنیامو سوزوند به جز تو هیچکس با من نمیموند