منو زیر بارون منو توو خیابون منو مثل موهات رها میکنی
تا از روگازت از خاطراتت
تا از روگازت از خاطراتت
منو از توو عکسات جدا میکنی
رفتی من دیگه حرفی نه ندارم با تو بسه دیگه جنگیدن نه تو ی زخمی
صدای دردی ی عفونت توی رگای شهری تلخی
مثل حرفای راز خندیدمو گرفتی فاز
یاد دادی بهم که این دنیای ماست
من شدم عض دیگه عوض نه شدم مرد بیوه
ی هفت خط شهر ی احمق که به سینه سنگ تو
بهم بگو بانو من بدم یا تو کابوس شهرم
کاری کردی من خدای دردم
دیگه میرم این بار از این عشقو تکرار منو وقت رفتن صدا میکنی
واسه آخرین بار منو غرق انکار منو با تنفر نگا میکنی
حسم رفت حالم بد ولی نمیشم دیگه وابستت
ته قصمون آدم بده آره من شدم
ولی بد بهتره از بودن با تو و اون عشق مسخره
من دستی که دست تورو گرفتو گفتش بمونو قلمش کردم
من پایی که پا بپای تو پریدو باختشو فلکش کردم
من دیدم خدای درد و هیچی نگفتم
بغلش کردم
ته قصمون آدم بده آره من شدم
ولی بد بهتره از بودن با تو و اون عشق مسخره
من دستی که دست تورو گرفتو گفتش بمونو قلمش کردم
من پایی که پا بپای تو پریدو باختشو فلکش کردم
من دیدم خدای درد و هیچی نگفتم
بغلش کردم
