شمع و پروانه منم يار پيمانه منم
( رسوای زمانه منم ديوانه منم )
اَلدَه پيمانَه مَنَم عِئشقَه جانانَه مَنَم
(عِئشقوندَه کی ديوانَه مَنَم مستانَه مَنَم )
در دست پيمانه منم آنكه به عشق جان ميدهد من هستم
ديوانه ي عشق تو من هستم و مستانه ي تو منم
چون باد صبا در به درم با عشق و جنون هم سفرم
عِئشق اُولماسا واللاه ئولَرَه م سَنسيز نِئجَه من گولَرَه م
به خدا قسم اگر عشق نباشد من مي ميرم
چون بدون تو خنده از لبهاي من گريزان است
(عِئشقوندَه کی ديوانَه مَنَم مستانَه مَنَم )
ديوانه ي عشق تو من هستم و مستانه ي تو منم
( رسوای زمانه منم ديوانه منم )
تو ای خدای من شنو نوای من
بُو چيرپينان اورَه گيمين صفاسيسَن ؛ اينان دَواسی سَن
صفاي قلب تپنده ي من تو هستي
يقين داشته باش دوايش هم توئي
مه و ستارگان تو می سوزد زناله های من
(عِئشقوندَه کی ديوانَه مَنَم مستانَه مَنَم )
ديوانه ي عشق تو من هستم و مستانه ي تو منم
(( رسوای زمانه منم ديوانه منم ))
وای ازاين شيدا دل من مست و بی پروا دل من
چاتديم سَنيلَن ساحيلَه مَن سَندَه ن بِئلَه من ؛ اِئتمَه م گيلَه من
من با تو به ساحل رسيده ام ديگر من از تو ، گلايه ائي نخواهم كرد
لاله ی تنها دل من داغ حسرتها دل من
ديل وِئرمَه ديم هِئچ بير ديلَه مَن سَندَه ن بِئلَه من ؛ اِئتمَه م گيلَه من
من دل را به هيچ دلداري ندادم
ديگر من از تو ، گلايه ائي نخواهم كرد
خاک از سرِ پروانه مَنَم خونِ دلِ پيمانه منم
چون عاشيق اُولاندان سَنَه مَن هر بير يارا بيگانَه ، مَنَم
چون از زماني كه من عاشق تو شده ام
ديگر به تمامي يارها بيگانه و اغيار گشته ام
(عِئشقوندَه کی ديوانَه مَنَم مستانَه مَنَم )
ديوانه ي عشق تو من هستم و مستانه ي تو منم
(( رسوای زمانه منم ديوانه منم ))
