Shahin Sajedi – Daste Zamoon

صداى سوزه باد مياد
كه ميخوره به پنجره
حس ميكنم بدون تو
اين نفساى آخره
زندگى دوست داشتنى بود
اما تا وقتى تو بودى
صداى باد لالايى بود
اما تا وقتى تو بودى
ديگه صداى پاى تو
توو اين خيابون نمياد
صداى خنده هاى تو
به زير بارون نمياد
دست زمون تورو سپرد
به رفته ها و خاطره
كنار تنهايى من
جاى تو خيلى خاليه
سكوت شهر و آينه
بى تو پُر از غُبار و دود
بعد تو حتى گريه هم
براى من آسون نبود
بعد تو چى مونده برام
بى تو با كى حرف بزنم
سنگينه بى تو لحظه هام
چطور ازت دل بكنم
مثل يه رويا اومدى
حقيقته دنيام شدى
مثله يه خوابِ بى امون
رفتى و زود تمام شدى
زيباترين خاطره هام
شيرين ترينِ لحظه هام
با بودن تو جون گرفت
كاشكى كه ميموندى برام
با چشم خيس ميخوابمو
دوست ندارم بيدار بشم
تو هستىِ من بودى و
معناىِ هر آرامشم
ديگه صداى پاى تو
توو اين خيابون نمياد
صداى خنده هاى تو
به زير بارون نمياد
دست زمون تورو سپرد
به رفته ها و خاطره
كنار تنهايى من
جاى تو خيلى خاليه