Ragheb – Gharare Asheghi

نه خنده از تو بی‌خبر موند
نه گریه دردمو دوا کرد
نفس نفس به سینه پر زد
دلی که اسمتو صدا کرد
هوای عاشقی گرفته
ببین بنفشه سر به زانو ست
بیا به دیدنم که خسته‌م
بیا سرم پر از هیاهو ست
هوا هوای دیدن توست
به لب رسیده جان خسته
یه بغض بی بهونه دارم
که راه گریه هامو بسته
هوا هوای بی قراری...
بریده طاقتم کجایی
امان ازین همه غریبی
امان ازین همه جدایی
کجا به خنده می رسم ازین هوای گریه آلود
مرا ببر به ساعتی که لحظه ی قرارمون بود
دعای دل شکسته ها ! گره گشای مشکلم کو
دلم گرفته از زمین ! نگارمن ! بگودلم کو
امیر پرده پوش عاشق
کجای قصه خانه داری
تورا صدا زدم به خواهش
تو را صدا زدم به زاری
بهار تازه روی پنهون
امید نو رسیده ی من
چرا قدم نمی گذاری
به دیده ی ندیده‌ی من
هوا هوای دیدن تو ست
به لب رسیده جان خسته
یه بغض بی بهونه دارم
که راه گریه هامو بسته
هوا هوای بی قراری...
بریده طاقتم کجایی
امان ازین همه غریبی
امان ازین همه جدایی