Mohammad Lotfi – Yani Nemidooni

یعنی نمیدونی لازممی
نمیدونی من حاضرم این
جونُ بدم بت
به اون چشمِ قشنگت
یعنی نمیدونی
نسخِ بوته تنم
نمیدونی
نفست توو بدنم
نخ به نخ رفته توو رگام
لنگِ عطرت شده هوام
بذا بزنه باد هی
توو موهای بازت
جلو روم باشه صورتِ نازت
تا دَم صبح بات
تا بزنه آفتاب
دوتا دستام موتُ ببافه
تو که میخندی
مگه میتونم
واسه خندت نمیرم آخه
هر وقت دیدمت
هر وقت تنت نزدیکمه
پر زد دلم از دیدنت، خندیدنت
من کم دیدمت
انقدری که هستی کمه
انقد که تا دور میشی ازم
تنگ میشه دلم پر میزنه...
بذا بزنه باد هی
توو موهای بازِت
جلو روم باشه صورتِ نازت
تا دَم صبح بات
تا بزنه آفتاب
دوتا دستام موتُ ببافه
تو که میخندی
مگه میتونم
واسه خندت نمیرم آخه
بِت گفتم یه قدم ازم
دور بشی بری ببین میره نفسم
بِت گفتم دلمُ بزن
بشکن نخواه حتی معذرت ازم...
ولی دلت که گرفت
پاشو بیا سرتُ رو شونم بذار
هرچی بد بشی
ته‌ش که چی
نفسِ کی میره واسه اون خنده هات...
بذا بزنه باد هی
توو موهای بازت
جلو روم باشه صورتِ نازت
تا دَم صبح بات
تا بزنه آفتاب
دوتا دستام موتُ ببافه
تو که میخندی
مگه میتونم
واسه خندت نمیرم آخه