Behnam Arad – Taghvim

امید و آرزو برای ما دیره
تو شهرِ خسته که بارون نمیگیره !
نه پاییزو بهاری نه زمستونی
روزامون داره تو بی فصلی میمیره
با حسرت روی این زخمارو میبندیم
مثه دیوونه ها با گریه میخندیم
مگه میشه ندید خورشیدِ فردارو!
چرا از دیدنِ آینده دل کندیم !
چقد روزای این تقویم غمگینه
نفس تو سینه ی این خاک سنگینه
تماشا کن از اون بالا غمِ مارو !
خدا میبینی ؟! احوالِ همه اینه !
عذابِ زندگی تقدیرِ ما میشه
همین غُصه کتابِ بچه ها میشه
تو هر صفحه ورق میزنی تاریخو
یکی از ما ازین قِصه جدا میشه !
شبا تاریک و روزامون جهنم شد
توهر ماهی یه‌سال از عمرمون کم شد
ولی این لحظه ها از یادمون میره
فراموشی برای ما یه مرهم شد
چقد روزای این تقویم غمگینه
نفس تو سینه ی این خاک سنگینه
تماشا کن از اون بالا غمِ مارو !
خدا میبینی ؟! احوالِ همه اینه !