Peyvand – Abrooye Ghajari

دیوانه ات هستم
من شانه‌ ات هستم
شمعی و من دیگر
پروانه ات هستم
خاری به قلب من
که عطر گل داری
ابروی قاجار و
قلب مغول داری
وای از تو و چشمان تو وطرز نگاهت
وای از من و لبهای تو و صورت ماهت
وای از دل و های از دل
بشنو تو نوای از دل
تا دور شوی از من و این خانه بمیرم
تا دور شوی از دل دیوانه بمیرم
زیبای پریزادم
به چشم تو دل دادم
چشمانت ای زیبا
حس غزل دارد
هر جمله ات انگار
طعم بغل دارد
ای دختر شرقی
اینگونه نابی تو
گلبرگِ خوابیده
بر جویِ آبی تو
وای از تو و چشمان تو وطرز نگاهت
وای از من و لبهای تو و صورت ماهت
وای از دل و های از دل
بشنو تو نوای از دل
تا دور شوی از من و این خانه بمیرم
تا دور شوی از دل دیوانه بمیرم
زیبای پریزادم
به چشم تو دل دادم