Mahmoud Tamizi – Nazanine Maryam

وای گل سرخ و سپیدم کی می آیی؟
بنفشه برگ بیدم کی می آیی؟
تو گفتی گل درآید من می آیم
وای گل عالم تموم شد کی می آیی؟
جان مریم چشماتو واکن، منو صدا کن
شد هوا سفید، در اومد خورشید
وقت اون رسید که بریم به صحرا
وای نازنین مریم
جان مریم چشماتو واکن منو صدا کن
بشیم روونه، بریم از خونه
شونه به شونه، به یاد اون روزها
وای نازنین مریم
باز دوباره صبح شد، من هنوز بیدارم
کاش میخوابیدم، تو رو خواب میدیدم
خوشه غم توی دلم زده جوونه دونه به دونه
دل نمیدونه چه کنه با این غم
وای نازنین مریم
بیا رسید وقت درو، مال منی از پیشم نرو
بیا سر کارمون بریم، درو کنیم گندمارو
بیا رسید وقت درو، مال منی از پیشم نرو
بیا سر کارمون بریم، بیا بیا نازنین مریم، نازنین مریم
مریم
مریم
نازنین مریم
باز دوباره صبح شد من هنوز بیدارم
ای کاش میخوابیدم، تو رو خواب میدیدم
خوشه غم توی دلم زده جوونه دونه به دونه
دل نمیدونه چه کنه با این غم
وای نازنین مریم، وای نازنین مریم
وای نازنین مریم