Emad Talebzadeh – Paradox

خسته از این آدمای شهر یه چند وقته که میخوام یه جا تنها شم
دیگه برام فرقی نداره حتی همونی که عاشقشم
دیگه سخت نیست نفس کشیدن یا دست کشیدن از هرکی که بگی
دیگه برام فرقی نداره با من بمونی یا بی من بری
شبایی که میگذرنو انگاری به قلبم تیر زدنو
تو هم از رو عادت پیشمی برو یادت که دادم پر زدنو
چرا بازم زل زدی به من تموم شدم دیگه این دفعه بفهم
فکر نکن یه درصدم به من من بهترم حتی از قبلنمم
آره من تنگه دلم ولی واسه تو نه واسه قبل خودم
دلم یه گریه میخواد وسطش بشینم خنده کنم
آره من تنگه دلم ولی واسه همه نه واسه خودم
دلم یه خنده میخواد از ته دل واسه حال بدم
یاد گرفتم تنها باشم بهتر از اینه که هرجا باشم
واسه هرجا که زمین خوردم یاد گرفتم که تنها پاشم
شبایی که میگذرنو انگاری به قلبم تیر زدنو
تو هم از رو عادت پیشمی برو یادت که دادم پر زدنو
چرا بازم زل زدی به من تموم شدم دیگه این دفعه بفهم
فکر نکن یه درصدم به من من بهترم حتی از قبلنمم
آره من تنگه دلم ولی واسه تو نه واسه قبل خودم
دلم یه گریه میخواد وسطش بشینم خنده کنم
آره من تنگه دلم ولی واسه همه نه واسه خودم
دلم یه خنده میخواد از ته دل واسه حال بدم