Mehdi Ahmadvand – Atish Pareh

نازنین هم زبون من نازنین مهربون من
نازنین بی رنگ و ریا از پیشم جایی نریا
نازنین ابرو کمون امون از چشمات امون
هی منو با آشتی و قهر اینور و اونور نکشون
آخرش از دست تو مجنون میشم این خط این نشون
از اون دیدار اول دل منو بردی زیادی قشنگی حق همه رو که خوردی
انقده چشات قشنگه که میشه براش مرد
گلی که برات گرفتم تورو دید و پژمرد
من که پسندیدمت از اون دورا دیدمت
یواشکی خندیدنت وای منو کشته
ماه پیشونی هم زبون ابرو کمون مهربون
رد میشی از کوچمون عطر تو منو کشته
میتونه میتونه آب بشه ماه تو چشم تو
میتونه دیوونه شه یه دنیا دل از عشق تو
میتونی میتونی ببینی تو آینه خورشیدو
میشه تو چشمای مهشید شب با چشم دیدو
این دل تنگ با تنا دنباله تو اما
میگن خبر نداری برام شده معما
دنبالم تو اما در میری هی تو از ما
دنبال چی میگردی این برام شده معما
عشق من اتیش پاره اره چشای تو اتیش داره
چشمه تو
واسه چشمات تو اصلا میشه گفت صد تا غزل
میشه ریخت زیر پای تو گل سرخ بغل بغل
وای ناز شیطونه بلا موهاتم رنگ طلا
چی اورد چشمای تو سر من اون اولا
میتونه میتونه آب بشه ماه تو چشم تو
میتونه دیوونه شه یه دنیا دل از عشق تو
میتونی میتونی ببینی تو آینه خورشیدو
میشه تو چشمای مهشید و شبا چشیدو