Shahryar Aryaee – Mandegar

روی شیشه دست باران می‌کشد خط و نشان
تا کی از فکر و خیال تو نباشم در امان
هر چه عاشق‌تر شدم از عشق فارغ‌تر شدی
از کنارم رفته‌ای در خاطرم دیگر نمان
سوز سرمای نگاهت استخوانم را گرفت
رفتی ابر آمد گلوی آسمانم را گرفت
آمدم از روزهای بد به عشقت بگذرم
رفتنت انگیزه و شوق و توانم را گرفت
از تو تنها مانده غم یادگاری در دلم
با همین غم تا ابد ماندگاری در دلم
ای امید اشتباه ای رفیق نیمه‌راه
بر نمیگردی ولی مانده چشم من به راه
مانده‌ام در یک شب بارانی دنباله‌دار
می‌کشد دیوانه‌ای در سینه‌ی تنگم هوار
هی فراموشی فراموشی به فریادم برس
می‌کشد امشب مرا این هق‌هق بی‌اختیار
سوز سرمای نگاهت استخوانم را گرفت
رفتی ابر آمد گلوی آسمانم را گرفت
آمدم از روزهای بد به عشقت بگذرم
رفتنت انگیزه و شوق و توانم را گرفت
از تو تنها مانده غم یادگاری در دلم
با همین غم تا ابد ماندگاری در دلم
ای امید اشتباه ای رفیق نیمه‌راه
بر نمیگردی ولی مانده چشم من به راه