«محمد تقی فاضل میبدی» از جمله روحانیون نواندیشی است که سال گذشته همزمان با موج گستردهی لغو کنسرتهای موسیقی، همگام با دلسوزان و اهالی فرهنگ و موسیقی به این مسأله اعتراض کرد.
او برهم زدن کنسرتهای موسیقی -که البته در سالِ جاری روندِ کندتری نسبت به گذشته پیدا کرده- و همچنین محرومیت اساتید موسیقی ایران -بهخصوص استاد شجریان- از فعالیت در این عرصه را معضل بزرگی میداند که مصداقِ عینی «حقالناس» است. او میگوید کسانی که این محدودیتها را به وجود آوردهاند، باید در پیشگاه تاریخ پاسخگو باشند.
این عضو مجمع مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به اهمیت دعای «ربنا» در مناجاتهای عرفانی دهههای اخیر مردم ایران گفت: «شجریان در تمام این سالها به بسیاری از نیازهای عاطفی مردم نیز پاسخ داده است؛ بهخصوص «ربنا»ی ایشان که صدا و سیما سالها است مردم را از شنیدنِ آن محروم کرده، انسان را به اوج میبرد و آن مثنوی افشاری با شعر مولوی که قبل از این دعا میخواند، برای هر انسانی پروازدهنده است. اما متأسفانه جامعه سالهای زیادی است که از شنیدن صدای ایشان محروم شده و این باعث تأسف بسیاری است. با وجود آنکه مردم به خوبی قدر سرمایههای هنریشان را میدانند، اما بخشی از حاکمیت نگاه دیگری دارد.»
میبدی عقیده دارد که شجریان جزو اساتید آواز ایرانی است که صدای کمنظیر و یا شاید بینظیری دارد: «من به شکل تخصصی موسیقی نمیدانم؛ اما هیچکس نیست که این مسأله را تأیید نکند که استاد شجریان یک موزیسین تمامعیار است که در عین خواندن آواز به بهترین شکل ممکن، «شعرشناس» بزرگی است. او میداند باید در هر دورهای -بنا بر اقتضای جامعه- چه شعری را در چه دستگاهی بخواند. ما مانند او را در تاریخ هنرمان یا نداشته یا کم داشتهایم و چیزی که ایشان را از دیگران متمایز میکند، این است که هنر شجریان تنها صدای خوبش نیست؛ اصولی است که همواره به آن پایبند مانده و سر آن با هیچکس مصالحه نکرده است. استاد شجریان در این سالها، هیچگاه آنطور که باید ارج نهاده نشده و حالا هم که سالها است از هر نوع فعالیتی محروم مانده و این در حالی است که صدای او متعلق به ملت ایران است نه فقط خودش.»
برای دسترسی سریع به آهنگهای جدید و اخبار به کانال تلگرامی گانجاموزیک بپیوندید.
Telegram.me/Ganja2Music