Hamidreza Alikhani – Ham Nabard

میدونستی که ستارت
تو سیاهی موندنینیست
میدونستی که اسیره
دوریه هیچ چاره ای نیست
مثل پروانه ای از نور
خودشو از تو جدا کرد
رفت که یک تنه حریف شه
جلوی هزار تن آهن
خدا مُزنه دلی پیلی
ته چشی ماه پی بمند
ارس چشمو دری اما
دیمین قشنگ لبخند
خدا مُزنه دلی پیلی
ته چشی ماه پی بمند
ارس چشمو دری اما
دیمین قشنگ لبخند
دیمین قشنگ لبخند
باستارت هم نبرده
هرکی از این خونه میره
دنبال حفظ همون مرز
که تو اون به عشق رسیده
دردتم رفتن اون نیست
میدونی برگشتنی نیست
اما میدونی که اسمش
راهش از بین رفتنی نیست
این ستاره مردنی نیست
خدا مُزنه دلی پیلی
ته چشی ماه پی بمند
ارس چشمو دری اما
دیمین قشنگ لبخند
خدا مُزنه دلی پیلی
ته چشی ماه پی بمند
ارس چشمو دری اما
دیمین قشنگ لبخند
دیمین قشنگ لبخند
خدا میدونه دلت چقدر بزرگه
ماهو داشتیو خودت خبر نداشتی
توی چشمات پر اشک بود
ولی بازهم روی صورتت
یه لبخند قشنگی داشتی