Ahmad Solo – Maroof Nistam (Ft Mehrshid Habibi)

اون که تا ته قصه موند
پای همه گند کاریات نشسته بود
اون من بودم …
اون که بهت فاز میدادش
وقتی تب میکردی جون میدادش
اون من بودم …
اون که دل شکسته بود از عالمو آدما خسته بود
اون که بارشو بسته بود به راهی که پای تو رفته بود
اون که بالای قله بود ولی کَفِ درّه واسه تو پله بود
اون که گرگ وحشی بود واسه همه ولی واسه تو برّه بود
اون من بودم یادت بیار که من بودم
اون من بودم یادت بیار که من بودم
من افتخار میکنم به آدمای دورم
تو توَهم داری بگو چی میزنی گلم
نمیتونی باشی پهلوم عقده ای
تو داری فکر میکنی که هنو گنده ای
الکی میسازی قصه برا کی
تو خودتم میدونی که فیکه همه چیت
تو راه منو میری واسه هدف های خودت
تو شماره یکی واسه ی نفرای دورت
اینجا هیچی نیستی فقط دردی
من بالا آوردم تو جمعش کردی
مهم نی چیزایی که گفتی دربارم
من معروف نیستم ولی کلی فَن دارم
نیستی توی دیدم روی ریتم بیتم
کلمه کلمه رو به جلو میرم ایده میدم
مثل ما نمیبینی حتی توی خواب
مثل پرگار دور خودت میچرخی اون نقابو وردار
دیگه لبخند نزن مصنوعی نباش
کاراتو رفتارات همخونی نداشت
این دندونو باید کشید
وقتی که نمونده درمونی براش
پِی درمون نباش دیگه مصنوعی نباش
این دندونو باید کشید
بگو که مینازی بازم به چیت
دیگه مهم نیستش اون چیزایی که پابندشی
یادت میاد دوست داشتی که خواننده شی
یادت بیار کی شب تا صبح زحمت کشید
اون من بودم یادت بیار من بود
اون من بودم یادت بیار که من بودم
بینمون دیوار میکشی
هنوز دوتایی سیگار میکشیم
کبریتا بوی نَم میده
کلمه ها بوی غم میده
هنو پشتت گرمه به آدمای دورت
من خودممو خدام تو چی داری از خودت
دیگه حرفات اثر منفی نداره
من هرچی هستم به تو ربطی نداره
همه عکساتو با ما توی آلبوم دیدن
اگه بخوام یه شبه آلبوم میدم
تو هنوز تو زندان خودت اسیری
حق داری که به خودت نگیری
از همینجا میشه راهمون جدا
منو پیدا میکنی زیر پرچم خدا
من اسمم میشه حکاکی به رپ
تو دنبال من توی نقاشی بگرد