Masoud Mohammad Nabi – Ye Fenjoon Tanhaei

یه قهوه بریزو کنارم بشین
تا شب خیلی مونده که ما خواب شیم
از این تلخ و شیرین فنجون عشق
هنوز خیلی مونده که بی تاب شیم
یه لبخند زیبای دوستداشتنی
رو لب های سردت بزار و بخند
توی خلوتت هیچکی رو راه نده
در کافه رو خیلی آروم ببند
یه فنجونم پر از تنهایی و درد
که میخواد توی دستات جا بگیره
یه فنجونم پر از یک قهوه سرد
که میخواد از لبت گرما بگیره
میون ما یه پاییزه بلنده
که حس بیتمونو سرد کرده
یه کاری کن که رگباره جدایی
دیگه توی روزامون برنگرده
همیشه دو تا صندلی پیش روم
همیشه توی خلوتم جای توست
بدون تو هر کافه ای برزخه
تو گوشم صدای نفس های توست
روی میزمونو پر از یاس کن
بهشت خدا رو بیار رو زمین
شکر باش و تلخی رو از من بگیر
یه قهوه بریزو کنارم بشین
یه فنجونم پر از تنهایی و درد
که میخواد توی دستات جا بگیره
یه فنجونم پر از یک قهوه سرد
که میخواد از لبت گرما بگیره
میون ما یه پاییزه بلنده
که حس بیتمونو سرد کرده
یه کاری کن که رگباره جدایی
دیگه توی روزامون برنگرده