یارم به یک لا پیراهن خوابیده زیر نسترن ترسم
که بویه نسترن مست است و هوشیارش کند
ترسم که بوی نسترن مست است و هوشیارش کند
پروانه امشب , پروانه امشب پر نزن اندر حریمه یار
من ترسم صدای پرپرت از خواب بیدارش کند
پیراهنی از برگ گل بهر نگارم دوختم
از بس لطیف است آن بدن ترسم
که آزارش کند , ترسم که آزارش کند
ای آفتاب آهسته نه پا در حریمه یار من
ترسم صدای پای تو از خواب بیدارش کند
ترسم صدای پای تو از خواب بیدارش کند
یارم به یک لا پیراهن خوابیده زیر نسترن ترسم
که بویه نسترن مست است و هوشیارش کند
ترسم که بویه نسترن مست است و هوشیارش کند
