اگه با گریه همخونه م اگه تحمیل بارون
تموم بی کسی هام به چشمای تو مدیونم
شکستم پل های پیوند تو مرگ تلخ این لبخند
رهایی از تو آسون نیست به چشمای خودت سوگند
یه پایان نفسگیرم واسه هر قصه ای پیرم
رو کاغذای این تقدیر یه طرح محو و دلگیرم
منو از عمق این کابوس از این دالون بی فانوس
مثل یه ماهیه تشنه ببر تا مرز اقیانوس
بمون بانوی خاکستر بمون پروانه ی پرواز
من از ریشه زمین خوردم تو از خشکیدنم بگذر
صدایی تو شبم گم نیست مجال یه توجه نیست
یا دل بکن یا عاشق شو دیگه وقت ترحم نیست
اگه با گریه همخونه م اگه تحمیل بارون
تموم بی کسی هام به چشمای تو مدیونم
تموم بی کسی هام به چشمای تو مدیونم
اگه با گریه همخونه م اگه تحمیل بارون
تموم بی کسی هام به چشمای تو مدیونم
شکستم پل های پیوند تو مرگ تلخ این لبخند
رهایی از تو آسون نیست به چشمای خودت سوگند
یه پایان نفسگیرم واسه هر قصه ای پیرم
رو کاغذای این تقدیر یه طرح محو و دلگیرم
منو از عمق این کابوس از این دالون بی فانوس
مثل یه ماهیه تشنه ببر تا مرز اقیانوس
بمون بانوی خاکستر بمون پروانه ی پرواز
من از ریشه زمین خوردم تو از خشکیدنم بگذر
صدایی تو شبم گم نیست مجال یه توجه نیست
یا دل بکن یا عاشق شو دیگه وقت ترحم نیست
اگه با گریه همخونه م اگه تحمیل بارون
تموم بی کسی هام به چشمای تو مدیونم
تموم بی کسی هام به چشمای تو مدیونم
