Shahab Shahrzad – Paeiz

پاییزو از موهات دزدیدن
تاج طلایی از سرت افتاد
تاریخ با تو جابجا میشد
تقویم چشماتو نشون میداد
فصل گس تنهایی من شد
این پادشاه فصل ها پاییز
دشتای من تو باد پژمردن
با یاس های زرد یاس آمیز
پنهون شدی زیر مه و بارون
رد قدم هات این حوالی بود
پر میشدم از حس تنهایی
آغوش من بی تو چه خالی بود
پنهون شدی زیر مه و بارون
رد قدم هات این حوالی بود
پر میشدم از حس تنهایی
آغوش من بی تو چه خالی بود
تا آخرین برگای این پاییز
با من سر یک میز بازی کن
با من سر قلبی که یخ بسته
عشقو دوباره صحنه سازی کن
دل میبری و ساده میبازم
با هر پیاله برگ زردی نو
هی تلخ میریزی به کام من
این آخرین آوازمو بشنو
پنهون شدی زیر مه و بارون
رد قدم هات این حوالی بود
پر میشدم از حس تنهایی
آغوش من بی تو چه خالی بود
پنهون شدی زیر مه و بارون
رد قدم هات این حوالی بود
پر میشدم از حس تنهایی
آغوش من بی تو چه خالی بود