دنبالم هر جا که میرم مثل سایه این
خاطراتی که به هم پیوند خوردن
یه گرد بادم که به دنبالت میگردم
تو شهری که تموم ادماش مردن
غیر از خودم با هیچکس کاری ندارم
گاهی مثل یه سقف بی دیوار میشم
مثل یه ادم که نمیدونه کجا هست
دور خودم میگردم و تکرار میشم
میرم پی تو توی کابوسی که
مرگه حتی اگه عشقتو از قلبم بگیرن
جایی که هنوز هست زمینش ناکاره
اینجا همیشه روز و شب از دست میره
یه خوش عطر روی لباسای تو هست
یه قهرمانم که همش بازنده میشه
یه عاشق که سال های سال مرده
اما با عطر تو همیشه زنده میشه
من یه کویر تشنم که بی اراده
به دنبال چشاته با پاهای پیاده
یه ساحل بی رنگ و بی روح و مریضم
که دوری دریا اونو شکست داده
میرم پی تو توی کابوسی که
مرگه حتی اگه عشقتو از قلبم بگیرن
جایی که هنوز هست زمینش ناکاره
اینجا همیشه روز و شب از دست میره
یه خوش عطر روی لباسای تو
هست یه قهرمانم که همش بازنده میشه
یه عاشق که سال های سال مرده
اما با عطر تو همیشه زنده میشه
