Mehdi Beyrami – Khaterate Zemeston

زمستون وقتی که برف میباره
وقتی دستام دستاتو کم میاره
زمستون وقتی که سرده هوا
وقتی میخونتت این حال و هوا
فکر میکردیم میتونیم تنها باشیم
جدا از بدی ها و غم ها باشیم
یه جای دور توی رویای عمیق
با نوازش نسیم از خواب پاشیم
ولی نشد تقدیر ما خاطره شد تصویر
ما تو رفتی و من کابوس و یه خواب
نه دیگه این حال و هوا رو نمیخوام
نه دیگه بغض پنهون تو گلومو نمیخوام
میخوام این روز ها رو باز عوض
کنم طعم این قهوه ی تلخ و نمیخوام
میخوندیم باهم از عاشقیمون پر
بود هر جا از عطر سادگیمون
میخوندیم زیر برف اسمون نمیرفت
اون روز ها هیچ وقت یادمون
ولی نشد تقدیر ما خاطره شد تصویر
ما تو رفتی و من کابوس و یه خواب
نه دیگه این حال و هوا رو نمیخوام نه
دیگه بغض پنهون تو گلومو نمیخوام
میخوام این روز ها رو باز عوض کنم
طعم این قهوه ی تلخ و نمیخوام