با این قلم دست منه بازم میخواد رقم بزنه واسه تو
یه حسه تلخه هزار بار گفتم نرو از پیش من نرو
از عشق تا یک فاجعه یک زخم برزخ میکنه
وقتی که از دستای ما آتشفشان یخ میکنه
تا داغ سرو قامتت پیر و زمین گیرم نکرد
احساستو تکرار کن
باور نکن باور کنم که ساده انکام کنی
با مرگ میخوابم اگه با بوسه بیدارم کنی
چند ساله که توی اتاقم از درد تنهایی میسوزم
گل های یخ اندوهو یئسو تو قاب احساسم میدوزم
چند ساله که این قصه دیگر بی روحه و پایان نداره
ما هر دو فهمیدیم بی عشق این قصه قهرمان نداره
انگار از اول نمیشد تو حرم دستات دست بذارم
راحت توی چشمات بگم که خیلی تورو من دوست دارم
تقصیر شاید همینه تو خواهشم اصرار کردم
سردی چشمات زخمی زد من دردامو انکار کردم
حالا نمیترسم که دیگه تو تختمون تنها بخوابم
ما بهتره با هم نباشیم دیگه نیا هر شب بخوابم
چند ساله که توی اتاقم از درد تنهایی میسوزم
گل های یخ اندوهو یئسو تو قاب احساسم میدوزم
چند ساله که این قصه دیگر بی روحه و پایان نداره
ما هر دو فهمیدیم بی عشق این قصه قهرمان نداره
فردا دردا تموم میشن میرن گلم امروز باز تورو خواب دیدم
خواب دیدم که با اونی دستات نازش میکنی قشنگ و در خواب
گفتی هستی تا تهش رو حرفات همیشه واسم یه جایی شک داشت
رفیقام الان جاتن و هربار میبیننم میگن یکم
الان دیگه تو نگیری سمتم اشکایی که ریختم ندیدی قلبم
فاصله شده خیلی زیاد بیبی میاد فاصله شده خیلی زیاد بیبی میاد
