متن ترانه رضا تبرایی تنهایی یعنی
تنهایی یعنی زخمایی که
یه عمر رو قلبم جا مونده
هیچ مرحمی پیدا نمیشه
تا درمون کنه این درد ناخونده
تنهایی یعنی بغض و دلشوره
یعنی شکسته بازم غرور من
این عاشقی باعث این شد که
تاریک بشن این روزای روشن
از تو بجز این عکس چیزی نیست
رفتی و باز خاطره هات مونده
راهی که به سمت تو بود
حالا منو به بیراهه کشونده
از تو بجز این عکس چیزی نیست
رفتی و باز خاطره هات مونده
راهی که به سمت تو بود حالا
منو به بیراهه کشونده
تنهایی یعنی اون نگاه تلخ
که میرسوند منظور حرفاتو
با اینکه می گفتی دوسم داری
میگی نمیخوام باشم با تو
تنهایی یعنی کنج این خونه
خیره شدن به عکس رو دیوار
اشکام سرازیر میشه از چشمام
وقتی تو رو میبینم تو رو هر بار
از تو بجز این عکس چیزی نیست
رفتی و باز خاطره هات مونده
راهی که به سمت تو بود
حالا منو به بیراهه کشونده
از تو بجز این عکس چیزی نیست
رفتی و باز خاطره هات مونده
راهی که به سمت تو بود حالا
منو به بیراهه کشونده
تنهایی یعنی اون نگاه تلخ
که میرسوند منظور حرفاتو
با اینکه می گفتی دوسم داری
میگی نمیخوام باشم با تو
تنهایی یعنی کنج این خونه
خیره شدن به عکس رو دیوار
اشکام سرازیر میشه از چشمام
وقتی تو رو میبینم تو رو هر بار
از تو بجز این عکس چیزی نیست
رفتی و باز خاطره هات مونده
راهی که به سمت تو بود حالا
منو به بیراهه کشونده
از تو بجز این عکس چیزی نیست
رفتی و باز خاطره هات مونده
راهی که به سمت تو بود حالا
منو به بیراهه کشونده
