Ashkan Torkzaban – Nimeye Gomshode

دوباره سرما رسیده تا دلم با غرور اون زمستون یخ بشه
میدونم خودخواهی من نمیخو
م دل تو بدون من خوشبخت بشه
درارو قفل میکنم روی خودم ت
که این سه ماه و نا خوش بگذره
تو ولی شال و کلاه کردی تو باز بری تو برفا بهت خوش بگذره
واسه من برف یادگار عشقمه عشقی که به زودی نابود شد و رفت
توی کوچه ای مه آلود دیدمت مقل شعله ای که زود دود شد و رفت
مثل عطری که روانیم میکنه اما زود تر از توقعم پرید
نیمه ی گمشدمو دیدم ولی دل من هیچ وقت به حقش نرسید
چشامو بستی و بردی توی خواب گمشدی توی سفیدیای برف
تا الان پشت کدوم پنجره ای باکی هستی این شبا زیر یه سقف
حتی بیشتر از گذشته عاشقم کی میدونه اینا تقصیر کیه
اما میدونیم و میدونن همه همه دلتنگی
ا تقدیر کیه
واسه من برف یادگار عشقمه عشقی که به زودی نابود شد و رفت
توی کوچه ای مه آلود ددیمت م
ل شعله ای که زود دود شد و رفت
مثل عطری که روانیم میکنه اما زودتر از توقعم پرید
نیمه گمشدمو دیدم ولی دل من هیچوقت به حقش نرسید