Babak Jahanbakhsh – Cafe Paeiz

از تو میگمو شب آروم میشم از تو میگمو نفس میگیرم
یه روز از همین روزای پیشه رو تو رو از زندگی پس میگیرم
کوچه ها هوای بارون دارن پنجره پر شده از مرگ درخت
تو یه روزی یاد من میفتی هم نفس با آخرین برگ درخت
کافه ها رو پی تو میگردم صندلی به صندلی میز به میز
تو توو پاییز رسیدی باید تو رو پس بگیرمت از پاییز
کافه ها رو پی تو میگردم صندلی به صندلی میز به میز
تو توو پاییز رسیدی باید تو رو پس بگیرمت از پاییز
خش خشه برگا رو که میشنوم فصل خوشبختیه من سر میرسه
جای خالیت منو آتیش میزنه وقتی تقویم به آذر میرسه هی
حتی یلدا نتونست صبر کنه تا دلم دوباره به حرف بیاد
رو سرم رد زمستونه ببین تو نیومدی داره برف میاد
کافه ها رو پی تو میگردم صندلی به صندلی میز به میز
تو توو پاییز رسیدی باید تو رو پس بگیرمت از پاییز
کافه ها رو پی تو میگردم صندلی به صندلی میز به میز
تو توو پاییز رسیدی باید تو رو پس بگیرمت از پاییز