Reza Yazdani – Gomshodegan

هیچ راهی واسه موندن نداری
وقتی با غریبه ها خودی تری
وقتی که خونه شبیه خونه نیست
خودتو به سمت غربت می بری
تنهایی حالتو بدتر میکنه
وقتی که گم شده باشی تو سکوت
ریشه هاتو در میاری از خاک
وقتی هیچ راهی نمونده رو به روت
چه دقیقه هایی که با حسرت
بین آدمای خوشبخت گذشت
کی‌میتونه حالتو درک‌کنه
کی میدونه که چقدر سخت گذشت
روی پاهای خودت درد بکش
توی قید و‌ بند این شب نباش
به خودت تو زندگی پشت‌نکن
با خودت تو آینه قهر نباش
حتی با دستای خالی میشه
گره های زندگی رو‌ وا کرد
سمت آینده ی روشن با عشق
میشه راه تازه ای پیدا کرد
ته قصه خودشو پیدا کرد
اونکه بین جمعیت گم شده بود
اونی که به جای زخمای خودش
مرهم‌ زخمای‌مردم شده بود
چه دقیقه هایی که با حسرت
بین آدمای خوشبخت گذشت
کی‌ میتونه حالتو درک کنه
کی میدونه که چقدر سخت گذشت