هوا ابریه باز دلتنگتم چقدر خوبه حس میکنم با منی
تو هم مثل من به یاد قدیم هنوز زیر بارون قدم میزنی
رو شونم هنوز گرمیه گونته چه تصویر خوبی مثه خواب بود
هنوز یادته زیر چتر سیاه رو لب هات همش شعر سهراب بود
تو نیستی تنم خیسه بارون شده نه چتری که دیگه پناهم بده
یه مرد شکسته پس از سال ها سر وعده ی صاحبش اومده
تو نیستی تنم خیسه بارون شده نه چتری که دیگه پناهم بده
یه مرد شکسته پس از سال ها سر وعده ی صاحبش اومده
تو این کوچه وقتی که میومدی وجودم پر از حس و حال تو بود
تو میرفتی و بعد تو تا یه روز نفس هام پر از عطر شال تو بود
هنوز انتظار تو رو میکشم شاید زیر بارون تو پیدا شدی
بازم زیر چترت نگاهم کنی بگی بعد من خیلی تنها ، تنها شدی
تو نیستی تنم خیسه بارون شده نه چتری که دیگه پناهم بده
یه مرد شکسته پس از سال ها سر وعده ی صاحبش اومده
تو نیستی تنم خیسه بارون شده نه چتری که دیگه پناهم بده
یه مرد شکسته پس از سال ها سر وعده ی صاحبش اومده
