متن ترانه ارسلان میردادی بازیچه
و میدیدی چقد تنهام تو میدیدی پر از دردم تو میدیدی ی وقتایی چقد خاموشمو سردم
تو میدونی دنیامو بپای چشم تو دادم کجا چشمای تو جا موند که از نگاه تو افتادم
تو میدیدی تو میبردی منو به فصل آغازم توو اوج پر گرفتن بود شکستی بال پروازم
همه ترسم از اینه که تو برگردی به این بازی آخه ی عمره که داری ازم بازیچه میسازی
تو میدونی که شبهامو به تنهایی گرفتارم شده عادته تنهایی که بی تابم که بیدارم
تموم سهم من اینه کنارت توی عکساتم تو رفتی اما من اینجا دچار عطر دستاتم
تو میدیدی تو میبردی منو به فصل آغازم توو اوج پر گرفتن بود شکستی بال پروازم
همه ترسم از اینه که تو برگردی به این بازی آخه ی عمره که داری ازم بازیچه میسازی