Arman Izadi – Hastie Janam

هستی جانم تویی تمامم
تمام فکرو زندگی من از آن زمان که تو را دیدم
ز عاشقی ها من دست کشیدم
چنین تو ساده ربودی دلم
چرا چنین شد از کجا خوردم
چه فرق داری با مردم دنیا
پاکیو صداقت این راز معما
با شورو ثباتم با حسن جمالت
با فکرو خیالت با حسن مرامت
این سیر صعودی این حس غروری
آرامشی که اونو از تو دارم
در حافظه ی من گذشته ها رفتن
هر روز به درگاهش شکر که تورو دارم
شکر که تورو دارم
در گوشه ی قلبم آنجا که کسی نیست
بعد مهربان خدا جا براتو دارم
همسفر من بریم از این شهر
بریم دور دورا بارو که بستم
دستت توو دستم سرت رو سینم
بذار چشا تو آروم ببوسم
شبای این مرد دائم سیاهه
ندونستی که غرق گناهه
تو شاه من باش منم غلامت
چه افتخاریس که من خادمت
جان منو تو بهم وابستس
میل من به تو بی حدو اندازس
بریم عزیزم در آغوش عشق
با هم بخندیم یکی کنیم فکر
همسفر من بریم از این شهر
بریم دور دورا بارو که بستم
دستت توو دستم سرت رو سینم
بذار چشا تو آروم ببوسم
سایه به سایه میریم به بالا
پشت به پشتیم تا همیشه ما
سایه به سایه میریم به بالا
پشت به پشتیم تا همیشه ما
تا همیشه ما تا همیشه ما
تا همیشه ما