گذشتی گذشت از سرم هوات
رسیدم به مرز ی دیوونگی
عجب اعتماد بد و مهلکی
ی عمری به ی دشمن خونگی
خودتو نخواستی و دورم زدی
نشستی و گفتی ببین قسمتو
به اونی بگو که غریبست باهات
نه من که از حفظم همه قصتو
چجوری شکستم توو سی سالگی
شده رنگ موهام جو گندمی
چه زخم عمیقی گرفت باور
که توو عمق دریای رویام گمی
چجوری شکستم توو سی سالگی
شده رنگ موهام جو گندمی
چه زخم عمیقی گرفت باورم
که توو عمق دریای رویام گمی
بذارم برو تنها با این اتاق
با ی قاب خالی از عکس چشات
ی جوری شده بعد سالها یهو
میپیچه هنوز توو سرم اون صدات
من از دست چشمای تو خستم
از این خاطراتت توو هر جای شهر
همه خنده هامو بیا پس بده
اگه من نبودم بذار پشت در
چجوری شکستم توو سی سالگی
شده رنگ موهام جو گندمی
چه زخم عمیقی گرفت باورم
که توو عمق دریای رویام گمی
چجوری شکستم توو سی سالگی
شده رنگ موهام جو گندمی
چه زخم عمیقی گرفت باورم
که توو عمق دریای رویام گمی
