Toofan – Tehran

یه تهران فهمید که دیوونتم
چه اسراریه که میخوای بری
مگه میشه پیدا بشه عاشقی
که جز من اونو تو دلت جا بدی
یه تهران میخندید به رفتار من
به حال و هوای بد هر شبم
یه تهران تو اوج دلتنگیاش
فهمید که از اون دلتنگترم
یه تهران رو آشفته تر کن برو
از این دار دنیا تو رو داشت فقط
یه تهران و سرد و بی روح بساز
همه باختیم باختنت باختنم
یه تهران موند یه آوازه خون
تو کم ترددترین جای شهر
یه دم مینشست تا رد بشی
لعنت به این بازدم پای تخت
یه راهی هم پر از خستگی
قطار قبلی رو دوس داشت
من اون راه آهن خستم
قطار بعد من خوب باش
پر از شوق آینده روشنت
یه ایستگاه خالی از هر بدی
یه عالم ستاره تو هر شبت
صدف سوز از قطار اولی
یه تهران رو آشفته تر کن برو
از این دار دنیا تو رو داشت فقط
یه تهران و سرد و بی روحه بساز
همه باختیم باختنت باختنم
یه تهران موند یه آوازه خون
تو کم ترددترین جای شهر
یه دم مینشست تا رد بشی
لعنت به این بازدم پای تخت