متن ترانه حسین آزاد کویر باور
یه درخت خشک وبی برگ
رمیون کویر داغ
توی تهمونده ذهنش
نقش پررنگ یه باغ
شاخه سبز خیالش
سربه آسمون کشید
برو دوشش همه پرشد
ز اقاقی سفید
زیر سایه خیالی کم کمک
چشماشو بست
دید دوتا کفتر چاهی
روی شاخه هاش نشست
زیر سایه خیالی کم کمک
چشماشو بست
دید دوتا کفتر چاهی
روی شاخه هاش نشست
زیر سایه خیالی کم کمک
چشماشو بست
دید دوتا کفتر چاهی
روی شاخه هاش نشست
اولی گفت اگه بارون
بازبباره تو کویر
دیگه اما سررسیده
عمر این درخت پیر
دومی گفت که قدیما
یادمه کویر نبود
جنگل وپرنده بودو
گذر زلال رود
گفتن و ازجا پریدن
با یه دنیا خاطره
اون درخت اما هنوزم
تو کویره باوره
گفتن و ازجا پریدن
با یه دنیا خاطره
اون درخت اما هنوزم
تو کویره باوره