باده مینوشم که غمهایم فراموشم شود تشنگی در قلب صحرا مانده بارن را چه شد
شوق دیدار تو را در سینه دارم روز و شب
کس ندارد شوق مستی میگساران را چه شد
باد می آید که تو گیسو پریشان میکنی وز شمیمت باز دنیا را گلستان میکنی
وز شمیمت باز دنیا را گلستان میکنی
گاه میخواهی که احساس فراق از سر شود
گاه میخواهی که دائم دیدگانم تر شود
یارب امشب طاقت دوری نمانده در دلم باز با عشق خودت دل را به دریا میزنم
می بنوش و می بنوشم می بنوش و می بنوش
می بنوش و می بنوشم می بنوش و می بنوش
امشب از عشق خودت سرشارم از جوشو خروش
باده مینوشم که غمهایم فراموشم شود تشنگی در قلب صحرا مانده بارن را چه شد
شوق دیدار تو را در سینه دارم روز و شب
کس ندارد شوق مستی میگساران را چه شد
باد می آید که تو گیسو پریشان میکنی وز شمیمت باز دنیا را گلستان میکنی
وز شمیمت باز دنیا را گلستان میکنی
گاه میخواهی که احساس فراق از سر شود
گاه میخواهی که دائم دیدگانم تر شود
یارب امشب طاقت دوری نمانده در دلم باز با عشق خودت دل را به دریا میزنم
می بنوش و می بنوشم می بنوش و می بنوش
امشب از عشق خودت سرشارم از جوشو خروش
