متن ترانه آرش نیکش شال
توو این لحظه ی برفی میون کوچه ها پیداست
توو تصویر گوله ی برفی توو عمق نگات پیداست
دارم خاطره میسازم ی کولاک به وسعت
که میباره ناگهان برفی روی دیوارای سنگی
روزایی که برف میباره پامو بیرون نمیذارم
آخه هر گوشه ی این شهر با تو خاطره دارم
مردم این شهر برفی همشون شکل تو هستن
حتی انگار شالشونو شبیه شال تو بستن
لحظه های من یخ بستن خیره میشم به قاصدک
چشمات مثل ی کوه پشتتم اما توو این زمستون و سرما
رد پاهاتو میشمرم توی این جاده ی برفی
مسیرو تا تهش میریم توو برف و بارون به هر سختی
روزایی که برف میباره پامو بیرون نمیذارم
آخه هر گوشه ی این شهر با تو خاطره دارم
مردم این شهر برفی همشون شکل تو هستن
حتی انگار شالشونو شبیه شال تو بستن