Danial Shohrati – Eshtebah

از اینجا که من ایستادم یه آسمون ازم دوری
همش دلتنگم این روزا دلم میگیره بدجوری
منو تنهایی و غربت پر از حرفهای ناگفته
یه دنیا خاطره همرام که تو یادت نمیافته
سفر کردم که مرحم شه برای قلب پر دردم
هنوزم یادمه حرفهات نگفتی اشتباه کردم
سفر کردم که بعد از این بری راحت تر از یادم
ولی با دیدن عکسهات دوباره یادت افتادم
ولی با دیدن عکسهات دوباره یادت افتادم
چشای خیسمو اینبار به این عکسها نمیدوزم
مثل پروانه ها دیگه توو آتیشت نمیسوزم
غروبها دیگه تنهایی به خورشید خیره میمونم
نفهمیدی دوست دارم الانم دیره میدونم
سفر کردم که مرحم شه برای قلب پر دردم
هنوزم یادمه حرفهات نگفتی اشتباه کردم
سفر کردم که بعد از این بری راحت تر از یادم
ولی با دیدن عکسهات دوباره یادت افتادم
ولی با دیدن عکسهات دوباره یادت افتادم
سفر کردم که مرحم شه برای قلب پر دردم
هنوزم یادمه حرفهات نگفتی اشتباه کردم