پیر منو مراد من
درد منو دوای من
پیر منو مراد من
درد منو دوای من
فاش بگویم این سخن
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
از تو به حق رسیده ام
ای حق حق گزار من
شکر ترا ستاده ام
شمس منو خدای من
شکر ترا ستاده ام
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
مات شدم ز عشق تو
زانکه شه دو عالمی
تا تو مرا نظر کنی
شمس من و خدای من
شمس من و خدای من
محو شوم به پیش تو
تا که اثر نماندم
شرط ادب چنین بود
شمس من و خدای من
شمس من و خدای من
پیر منو مراد من
درد منو دوای من
پیر منو مراد من
درد منو دوای من
فاش بگویم این سخن
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
کعبه ی من کنشت تو
دوزخ من بهشت تو
مونس روزگار من
شمس من و خدای من
شمس من و خدای من
برق اگر هزار سال
چرخ زند به شرق و غرب
از تو نشان کی آورد
شمس من و خدای من
شمس من و خدای من
پیر منو مراد من
درد منو دوای من
پیر منو مراد من
درد منو دوای من
فاش بگویم این سخن
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
شمس منو خدای من
