اولین کنسرت روزبه بمانی پس از ۲۰ سال فعالیت مستمر در سطح اول عرصه ترانه و موسیقی کشور در ۴ سانس در برج میلاد به روی صحنه رفت.
کمتر مخاطب موسیقی ایرانی را میتوان پیدا کرد که حداقل با یکی از ترانه های روزبه بمانی خاطره سازی نکرده باشد.بمانی علاوه بر زبان شیوا و گیرایی که در ترانه های خود به کار میبندد،همیشه سعی بر دیدن مفاهیم ساده ولی در عین حال پیچیده؛از دریچه ای نو دارد.او پس از سپری کردن نیمی از عمر خود در سطح اول موسیقی ایران به عنوان ترانه سرا عاقبت در ۴۰ سالگی،آرزوی خود را روی صحنه میدید.آرزویی که از تیتراژ برنامه شب شیشه ای شبکه تهران آغاز شد،عاقبت در برج میلاد محقق شد.
بمانی چندی قبل با شروعی طوفانی در عرصه خوانندگی و انتشار اولین آلبوم خود با نام «کجا باید برم؟» توانست نظر مثبت بسیاری از مخاطبان و منتقدان را جلب کند و پس از مدت ها در فضای عاشقانه اما متفاوت با همان بیان همیشگی و شیوای خود،احساس ترانه های خود را دوصد چندان کند.
علاوه بر مشخصات بارز ترانه و موسیقی در این آلبوم،وفاداری بمانی به اصل خود یعنی ترانه سرایی در این آلبوم بود،وی با نگاهی هوشمندانه در این آلبوم و استفاده از ابزاری یا نام دکلمه در تک به تک قطعات این آلبوم خواستگاه اصلی خود یعنی ترانه سرایی،را به مخاطب یادآوری میکرد که اتفاقا زیبایی قطعات را دوصد چندان معرفی میکرد.
این آلبوم را نمیتوانیم خالی از اشکال بدانیم،اما میتواند مصداق بارزی برای استاندارد بودن یک آلبوم اول باشد.
اما پس از انتشار آلبوم و حضور پر رنگ تر بمانی در رشته های دیگر هنری نظیر بازیگری و مجری گری؛او اکنون خود را برای اجرای صحنه ای آماده می دید و پا به عرصه اجراهای صحنه ای گذاشت.
بمانی با تسلط ویژه و هماهنگی خوبی با اعضای گروه نوازنده توانست شبی استاندارد و احساسی را برای هواداران خود رقم بزند.
او علاوه بر تسلط از تکنیک خوبی هم در اجرای صحنه ای بهره میبرد که نشان از تمرین ها و آموزش های مستمر در این زمینه دارد و نشان داد که همانند قبل کیفیت را بر کمیت مقدم میداند.
در مواردی در این اجرا استرس و عدم هماهنگی دیده میشد،اما نقاط قوت اجرا،صدا و تسلط و هماهنگی خواننده با اعضای گروه،همچنین پرفورمنس آرت های متناسب با فضای موسیقایی و از همه مهمتر ویدئو های پس زمینه این برنامه که کاملا فکر شده نسبت به فضای موسیقی انتخاب شده بودند؛نشان از تلاش و تفکر ویژه بمانی و تیم اجرا برای به روی صحنه بردن این برنامه داشت که در نوع خود مثال زدنی است.
بمانی اما قدم بعدی در فعالیت های خود را آلبوم جدید خود معرفی کرد که قرار است طبق زمانبندی پس از ماه های محرم و صفر روانه بازار شود.آلبومی که قطعا پخته تر و متفاوت تر از قبل خواهد بود و ملودی های متفاوت تری هم خواهد داشت چرا که بمانی علاوه بر علیرضا افکاری؛که تمام ملودی های آلبوم اول ساخته ایشان بود؛از یاری احسان نی زن (ملودی ساز جدیدترین تک آهنگ خود با نامه یعنی تموم و نوازنده چیره دست ساز ویولون و از اعضای اصلی گروه نوازندگان خود) بهره برده است.
همچنین میهمانان سرشناسی از عرصه موسیقی، سینما و تلویزیون در اولین کنسرت روزبه بمانی حضور پیدا کردند. سیامک انصاری، احسان علیخانی، احسان خواجه‌امیری، فرزاد فرزین، علی لهراسبی، شقایق فراهانی، بهروز صفاریان، سعید عرب، پدرام کشتکار، معین راهبر، فرشید ادهمی، آزاده نامداری، علی لک‌پوریان، حمیدرضا صمدی، حسن علیشیری، علی ایلیا و…، از جمله میهمانان این کنسرت بودند.
از حواشی این برنامه نیز میتوان به حضور رضا تاجبخش به عنوان نوازنده مهمان در دو قطعه و همچنین اجرای ریمیکس قطعه کجا باید برم در پایان کنسرت اشاره کرد.
روی هم رفته اجرای بمانی را میتوان الگویی برای اجراهای اول خوانندگان برای موسیقی پاپ این روزهای کشور قلمداد کرد و میتوان آن را جواب محکمی به جمله اجرا اولی های موسیقی که استرس و عدم تجربه کافی در اجرا را عذری بدتر از تقصیر میدانند در نظر گرفت.
در ادامه تصاویر زیبای این برنامه را از نگاه دوربین «سمیرا سلیمانی» بیننده باشید.
