Alireza Bolouri – Baziye Taghdir

پنجره بازه و اینجا من نشستم رو به دریا
لحظه هام پر شده از این حس انتظار زیبا
عطر نارنج توی ایون تن تب دار خیابون
داری میرسی کنارم مثل عطر خیس بارون
بازی تقدیر من بود اگه از تو دور بودم
اما هر کجا که رفتم شعر چشمات رو سرودم
با نفس هات جون گرفتم یاد تو نفس کشیدم
فاصله زیاد اما عاقبت به تو رسیدن ها ها
از کدوم ثانیه آغاز شدی تاهمیشه به تو عادت کردم
حتی وقتی که نبودی تنها توخیالم باتو صحبت کردم
تقویمو باید ورق زد حس خوب تو راه فرداست
پشت هم صدایی ما عشقی به وسعت دریاست
هم صدایی و میشه از باد و موج و ساحل آموخت
واسه هم دلی نباید چشمو به معجزه ها دوخت
از دو دنیاو یه تقدیر قلب هم مقصدمونه
باقیه قصه ی مارو عشقه که فقط میدونه
از کدوم ثانیه آغاز شدی تاهمیشه به تو عادت کردم
حتی وقتی که نبودی تنها توخیالم باتو صحبت کردم