یکی که توی چشماش یک صاعقه برق داشت
کسی اومد که حرفهاش با یک دنیایی فرق داشت
اون که مثل گدازه پر بودش از حرارت
من بی اجازه با یک دنیا جسارت
رفتم تا خامش کنم اما جلوش خام شد دلم
صیدش که نکردم هیچ واسه خودم دام شد دلم
ای وای از این عشق نمیداند که من
چه کردم و چه شده چیست مشکلم
وقتی که دستشو گرفتم با پاش منو پس زد
ایستاد و برای گریه کردنم دست زد
خواست بیزارم کنه از عشق اما نتونست
به قدر من عاشق نبود که قدرمو ندونست
بارها بهش فرصت دادم واسه رفتن جرئت دادم
من با کوچیک کردن خودم بهش قدرت دادم
یا اون سخت میگیرفت یا من واقعا ساده ام
که احساسمو بیش از حد به سختی هاش عادت دادم
گاهی ی آدم خوب از بس که خوبه بد میشه
از خطهای قرمز بی اون که بخواد رد میشه
آه ای خدا تو بگو چه کردم
که راه ها یکی یکی واسم سد میشه
وقتی که دستشو گرفتم با پاش منو پس زد
ایستاد و برای گریه کردنم دست زد
خواست بیزارم کنه از عشق اما نتونست
به قدر من عاشق نبود که قدرمو ندونست
