همه چیزم رو جا گذاشتم زیر درخت پیر شاتوت از همه چیزم گذشتم
یه گریه بودم فقط خندیده بوده یه مرده بودم که هنوزم زنده بوده رها شده بودم از روز های دلهره
اسیر حس تلخ آدمی که بی کسی سکوت بودم درهای پرواز یه سکوت بعد از اوج آواز
بشکن بغض منو بی صدا گریه کن پر از ترانه باش در سکوت زمزمه کن
هوای چشم تو مرا به آن سوق می برد مرا به لعنت روز بی برگشت میبرد به بغض چتری که من و تو هیچ وقت نباشیم
به برگی که رو تن درخت شاتوت جا گذاشتی به روی باران که پشت برکه ابر نشسته بغضت شکسته….
همه چیزم رو جا گذاشتم زیر درخت پیر شاتوت از همه چیزم گذشتم
یه گریه بودم فقط خندیده بوده یه مرده بودم که هنوزم زنده بوده رها شده بودم از روز های دلهره
اسیر حس تلخ آدمی که بی کسی سکوت بودم درهای پرواز یه سکوت بعد از اوج آواز
بشکن بغض منو بی صدا گریه کن پر از ترانه باش در سکوت زمزمه کن
هوای چشم تو مرا به آن سوق می برد مرا به لعنت روز بی برگشت میبرد به بغض چتری که من و تو هیچ وقت نباشیم
به برگی که رو تن درخت شاتوت جا گذاشتی به روی باران که پشت برکه ابر نشسته بغضت شکسته…
