متن ترانه مصطفی ندافی من و بارون
شبایی که میان از راه
شبایی که پر از درده
روزایی که چه دلگیره
هوای عاشقی چه سرده
بهار من تماشا کن رسیدیم اول پاییز
شدیم یه جنگل بی برگ فقط از خاطره لبریز
مگه میشه نباشی تا تو قلبم شادی برگرده
بهار زندگیمون هم مثل تقدیرمون هم زرده
مگه میشه نباشی تو تو قلبم شادی برگرده
مگه میشه نباشی تو تو قلبم شادی برگرده
صدا کن باد و بارون رو
تداعی کن زمستون رو
از این دنیای نارنجی خلاص کن هر دوتامون رو
من و بارون من و پاییز
شدیم از درد و غم لبریز
برام اینجا ته دنیاست دیگه صبرم شده لبریز
مگه میشه نباشی تا تو قلبم شادی برگرده
بهار زندگیمون هم مثل تقدیرمون زرده