Armin Zarei – Raft

راه میرم توو خیابونا نگام به آسمون
فکر اینم که چی کم گذاشتم آخه مگه واسه اون
رفت و به همه گفتش خیلی راحت از رازمون
آخرشم نفهمیدم چرا یهو عوض شد فاز اون
رفت و تنهام گذاشت درد رو دردام گذاشت
خوب میدونست نقطه ضعفم چی بود
دست رو نقطه ضعفام گذاشت
بهش گفتم نرو بمون کنارم مرحم دردام شو باز
ولی رفت و پشتشم نگاه نکرد
خدا میدونه که الان کجاست
رفت رفت رفت منو دوستم نداشت
رفت رفت رفت تعصب رو من نداشت
از دست رفت با اینکه میرفت جونم براش
رفت رفت رفت حتی یه یادگاریم توی خونه ام نذاشت
از چی بگم که ازت دلخورم این روزا پر از دلهره ام
با اینکه بعد تو آدمای مختلفی از حرف میکردن هی پرم
ولی باز من مث تو نمیشم توی این سینه ام
حرف غصه پره بی شک موی سفید رو سرم پره
ریش بلند تو باعث شدی این مو و ریشم باشه
منم دیگه مث خودت میشم منم مث آدمای دورت میشم
منم دیگه قیدتو زدم و واسه موندنت دو دل میشم
ولی نه مثل تو نمیشم میرم از زندگیت مثل یه نقطه میشم
یادم نمیره خرابی گریه ها و بغضای دیروز و پری روزو کل دیشب
رفت رفت رفت منو دوستم نداشت
رفت رفت رفت تعصب رو من نداشت
از دست رفت با اینکه میرفت جونم براش
رفت رفت رفت حتی یه یادگاریم توی خونه ام نذاشت
برو بهتره که تمومش کنی نمیخوام وقتمو حرومش کنی
بدون دلی که واست میتپید دیگه امونش برید
برو که من دیگه طاقت ندارم یه شب یه خواب راحت ندارم
راستشو بخوای تصمیم گرفتم دیگه از این به بعد وقتمو واست نذارم
برو ولی یادت باشه حواست به کارت باشه
برو ولی من بعید میدونم کسی مثل من نگران حالت باشه
استرسیو تیکم هستم نمیخوام بزنی دیگه ام حرف
هرکی پرسید از تو چه خبر سکوت میکنم و میگم رفت
رفت رفت رفت منو دوستم نداشت
رفت رفت رفت تعصب رو من نداشت
از دست رفت با اینکه میرفت جونم براش
رفت رفت رفت حتی یه یادگاریم توی خونه ام نذاشت