تو خواب عاشقانه ای افسانه ای بی اعتباری
غمگین ترین ترانه تنهایی این روزگاری
میدانی این دلدادگی حتی همین آوارگی
راه گریز از غم این زندگی بود
ماندم که با غم سر کنم ماندم تورا باور کنم
با اینکه میدانی خودت دیوانگی بود
ساده بودم که ساده عاشقت شدم
ساده بردم تورا به خلوت خودم
ساده مردم که عاشقت نبودم ای کاش
باورم کن تو راه آخر منی
باورم کن تو نیمه دیگر منی
باورم کنی کمی به حال من باش
با من که بی تاب تو بودم سر نکردی
یک لحظه اندوه مرا باور نکردی
یک لحظه حتی مثل من تنها نبودی
گفتی تو هم بی طاقتی اما نبودی
میدانی این دلدادگی حتی همین آوارگی
راه گریزم از غم این زندگی بود
ماندم که با غم سر کنم
ماندم تو را باور کنم
با این که میدانی خودت دیوانگی بود
ساده بودم که ساده عاشقت شدم
ساده بردم تو را به خلوت خودم
ساده مردم که عاشقت نبودم ای کاش
باورم کن تو راه آخر منی
باورم کن تو نیم دیگر منی
باورم کن کمی به فکر حال من باش
ساده بودم که ساده عاشقت شدم
ساده بردم تو را به خلوت خودم
ساده مردم که عاشقت نبودم ای کاش
باورم کن تو راه آخر منی
باورم کن تو نیم دیگر منی
