Mehdi Ghadimi – Faryad

عشق دیده و ندیده
راه رفته و نرفته
این طرف یه مرد تنها
اون طرف یه قلب خسته
کوه عشقه و غروره
دل شکسته و صبوره
توو کویر خشک غربت
راهیه یه راه دوره
فریاد زدم بی تو دلم خونه درده
گفتی که بکش درد برازنده مرده
فریاد زدم بی تو دلم خونه درده
گفتی که بکش درد برازنده مرده
منم اون غریب تنها ، توو کویر بی تو بودن
عشق من فقط همینه از تو خووندن و سرودن
اگه خسته اگه پیرم اگه زخمی و اسیرم
دلخوشم به اینکه آخر تووی دست تو بمیرم
فریاد زدم بی تو دلم خونه درده
گفتی که بکش درد برازنده مرده
فریاد زدم بی تو دلم خونه درده
گفتی که بکش درد برازنده مرده
توو غروب بی کسی ها
یه مسافر غریبم
پر غصه پر حسرت
پر دردم و فریبم
کوه عشقم و غرورم
دل شکسته و صبورم
توو کویر خشک غربت
راهیه یه راه دورم
فریاد زدم بی تو دلم خونه درده
گفتی که بکش درد برازنده مرده
فریاد زدم بی تو دلم خونه درده
گفتی که بکش درد برازنده مرده