Ziaoddin – Mojeze

دستامومیگیری ومیرقصی
توی خیابونی که آدم نیست
هرباراینجوری شروع میشه
من‌قبل‌ازاونودیگه یادم‌نیست
باتوسبک میشم از افکاری
که زندگیمو بی تعادل کرد
عشق توعین معجزه اومد
رو بوته‌ی خشک دلم گل کرد
من کوهِ یخ بودم تومثل خورشیدی
توو سرزمینِ من به موقع تابیدی
گم میشدم توی خودم بی تو
عشق‌تودستاشوبه‌روم وا کرد
تا اومدی قلبم به راه افتاد
با تو مسیر عشقو پیدا کرد
انگار همه باید می رفتن تا
تومثل یه معجزه پیدا شی
خالی میشد تهِ دلم هر بار
تاتو بیای اون قسمتش جاشی
من کوهِ یخ بودم تومثل خورشیدی
توو سرزمین من به موقع تابیدی