چقد رفتارات عجیبه
چرا انقدر مست وشل
کلاس اینه که باشی باهمه عقل کل
رد دادی شده مغزت خل
سفرت پهنه مثل پل
شدی سفیر صلح به همه میدی گل
برو دیگه پیشم نداری بر
توی دنیام دیگه نداری بر
صبح تا شب فکر قرو فری
تازه معلوم نی کجاها میخوا بری
لب خیابونم که میزنی به جاده خاکی
یه روباه این یه روباه اون معلوم نی که تو باکی
تنهایی کرده پوست کلفتت
هرشب میده گوه به خوردت
تیره و تاره سایش نه
البته بدبخت بلند پروازی کشتت
انقدر بی ارزشی که تو تخت خوابم نصف نشه کمبودت
انقدره چرک و نجس شدی که مهم نیست بود و نبودت
همه ی دنیام بود چشم تو موی تو روی تو
عطرتو عطرتو
من نمیدونم این عشق بود یاکه نفرت بین منو تو
وقتی بودی خونه هرج و مرج و سردرد
پر غم و انگ و درد و درد وسردرد پژمرده شدم
عوض شدم سگ انگاری بد باختم هرلحظه
باتو جنگ و دعوا نحسه حرمت نداره بسه شدم خسته
نمیخوام از این به بعد تورو ببینم حتی یه لحظه
یه شیطان توی قاب یه فرشته واسم میرقصه
گذاشتی بین ما منو تو یعنی هرکسی بره واسه خودش باشه
هرکسی بره واسه خودش باشه
یعنی کی هرگوهی دلش بخواد بخوره
یعنی میتونه بزنه به سرش بره نباشه
بره نباشه
از اولم بودی بادی به هرجهت
هی گند میزدی و بعدش هی معذرت
از دروازه کردی به درد
شدی مصرف شدی چه سرد
یه مرده ای که میده یه بوی گند
گوشات اما نشون میدی تنگ
شبا تنت پره جای چنگ
